Tutaj zawarte są opisy poszczególnych ras oraz podział ras na kategorie pod względem ich siły, przystosowania i umiejętności:
SŁABE:- elfy
- wszelkie duchy natury
- chochliki
ŚREDNIE:- ludzie
- taniele
- bansze
SILNE:- demony
- genivy
- krwiopijcy
- łaki
- tanabrae
Są to rasy nie tak znowu bezbronne i niewinne. Przynależność do ras "słabych" wynika z ich delikatnej natury, a także braku odporności na ataki ras gryzących. Ich połączenie z naturą czy magią naturalną, pierwotną jest bardzo silne, jednak ich przystosowanie do życia w świecie pełnym ras silniejszych od nich nie jest zbyt wysokie. Rasy silniejsze często traktują je jak zwierzynę łowną, zwłaszcza krwiopijcy zakochani w subtelnym smaku elfiej krwi.
Elfy są rasą niezwykle starą i tajemniczą, której żaden uczony nigdy tak dokładnie nie zgłębił. Ich bogata kultura, niezrozumiała dla przedstawicieli innych ras, często zdaje się być głównym sensem ich życia, największym skarbem i świętością, a tradycja najważniejszą religią. Mocno uduchowione elfy od wieków kreują własne bóstwa, utożsamiając je z siłami natury i magii.
Wygląd elfów charakteryzują przede wszystkim spiczaste uszy. Kolejne cechy są zależne od warunków naturalnych, do życia w których elfy są przystosowane. Pod tym względem wyróżniamy trzy rodzaje elfów:
● nocne elfy - wysokie i smukłe, nieufne, przeważnie wrogo nastawione do innych ras; ich skóra przeważnie ma fioletowy lub różowawy odcień;
● górskie elfy - niższe i odrobinę bardziej tęgie, bardziej podobne do ludzi, również pod względem koloru skóry i włosów; przyjaźnie nastawione do ras średnich, nie boją się ciężkiej pracy; niedługowiczne - 100 lat;
● wysokie elfy - mądre istoty wykwalifikowane w walce, które mimo tego, że ustępują większości ras siłą, nadrabiają to niezwykłą zręcznością i sprytem; wysokie wzrostem, niebiesko lub zielonookie, jasnowłose i jasnoskóre.
Elfy z natury mają doskonały kontakt z magią naturalną (pierwotną).
Oprócz elfów górskich większość gatunków elfów jest długowieczna - dożywają czasami nawet do 300 lat.
Duchy natury to stworzenia posiadające ogromną i bardzo silną wieź z żywiołem, który reprezentują. Większość z nich poznajemy jako pełne życia naiwne istoty, nieatrakcyjne dla krwiopijców z powodu innych związków zastępujących krew. Duchy natury częściowo same uosabiają swój żywioł, upodabniając się do niego oraz posiadając nad nim niemal pełną kontrolę.
Pośród duchów leśnych wyróżniamy:
● centaury - mądre istoty posiadające formę koni o ludzkich torsach, zamieszkujące puszcze nienaruszone przez cywilizację; swą wiarę pokładają obserwowaniu gwiazd i sztukach wróżbiarskich; niektóre centaury posiadają rzeczywistą zdolność przewidywania przyszłości, wszystkie inne są w stanie odczytywać znaki losu i na ich podstawie określić mglisty zarys tego, co się jeszcze nie zdarzyło; maści centaurów odpowiadają wszystkim kolorom danym przez naturę;
● driady - nimfy leśne, zielonoskóre;
● najady - nimfy wodne, niebieskoskóre.
Duchy natury nie spoufalają się zazwyczaj z ludźmi, nie odwiedzają ich wiosek i domostw, dlatego ubierają się w to, co daje im las - kawałki skór, liście, kora drzew i inne. Ich magia naturalna oraz pierwotna jest zazwyczaj bardzo silna.
Rasa długowieczna - 200-250 lat.
UWAGA!W karcie postaci można zaproponować własnego ducha natury! W takim wypadku należy podać cechy, umiejętności magiczne i czekać na akceptację przez admina!
Chochliki są to po prostu młodsze i mniejsze wersje elfów. Nie sięgają wyżej niż do ludzkich ud, przeważnie posiadają skrzydła i dziecinną budowę ciała. Przez miejscowych są uważane za małe bóstwa, prawdziwe duszki drzew czy kwiatów, symbol szczęścia i płodności. Zamieszkują lasy, gaje, zagajniki i sady owocowe. Nie wchodzą na tereny miast czy wiosek, ponieważ mogłyby być złapane przez ludzi i sprzedane albo zamknięte w niewoli.
Rasy średnie stanowią grupę dowodzącą tej krainy, jest ich najwięcej i mają największe predyspozycje do prowadzenia polityki. To ich rękami jest zbudowana większość miast i to oni stoją na czele większości okręgów, oprócz enklaw i elfich królestw.
Rasy średnie w większości są do siebie podobne, przeważnie nie posiadają szczególnych cech wyglądu. Charakteryzuje je spryt i chytrość, a także hart ducha oraz upartość. Są w stanie poradzić sobie z obrażeniami zadanymi przez krwiopijców pod warunkiem, że ci nie zdążą upić zbyt wiele krwi.
Bezczelność i arogancja ludzi przeszła już do legendy. I choć nie są one bezpodstawne, ludzie często nie cieszą się sympatią innych ras. Najsłynniejszymi i najwspanialszymi królami dziejów byli właśnie ludzie, doskonale orientujący się w zawiłych relacjach między królestwami, z niebywałą gracją manewrujący w przepisach, nie znający znużenia ani słów "nie mogę".
Rasa nie długowieczna, bardzo rzadko przeżywa więcej jak 100 lat.
Taniele to nikt inny, jak ludzie obdarzeni energią magiczną. Rasa stosunkowo młoda, nieliczna, początkowo zwana Źródłami, z czasem zyskała własną nazwę i przynależność. Taniele, z tego tytułu, że - w przeciwieństwie do ras słabych - muszą się uczyć, by umieć kontrolować swą magię i do tego momentu są niebezpieczne, początkowy etap swego życia spędzają w swoistej niewoli. Zamieszkują bowiem Uczelnię i tam też zdobywają wykształcenie.
Dorosły taniela może równie dobrze kontynuować ścieżkę maga, jak zamieszkać w mieście, założyć rodzinę i prowadzić spokojne życie człowieka.
Rasa nie długowieczna, lecz dzięki magii zdarza się dożywać 150-200 lat.
Bansze od zawsze byli rasą o zagadkowym i niezrozumiałym funkcjonowaniu. Na co dzień nie sposób odróżnić ich od zwykłych ludzi, lecz nawet najmądrzejsi badacze Uczelni nie są w stanie określić, czy wrodzona
sztuka kamuflażu jest magią, czy specyficznym systemem działania organizmu. Na to pytanie nie umieją odpowiedzieć nawet sami bansze.
Jest to rasa posiadająca zdolność metamorfozy, a więc zmiany wyglądu. Bansz posiada swój własny wygląd jedynie w okresie od narodzin do pojawiania się samoświadomości, kiedy to zaczyna upodabniać się do rodziców i wtedy wygląd wrodzony przestaje istnieć. Bansze, zwłaszcza ci młodzi, którzy szukają partnerów, przeważnie są oszałamiająco piękni.
Metamorfoza posiada pewne ograniczenia: mianowicie płeć i wiek. Bansz nie jest w stanie zmienić się w przedstawiciela drugiej płci, nie może także pokonać bariery wieku. Ponadto, bansz nie jest w stanie zmienić swojego wzrostu, i nawet, jeśli ma kontrolę nad budową swojego ciała, nie może "zniknąć" nadmiernych kilogramów. Może zmieniać kształt twarzy, kolor oczu, włosów, skóry, ale nie może ukryć blizn, znaków ani tatuaży.
Bansze są rasą długowieczną - dożywają 200-230 lat.
Charakteryzuje je najwyższa siła fizyczna, a także duża odporność organizmu, zdolność regeneracji i częściowa niewrażliwość na ból. Rasy silne, ze względu na różnorodność, wyjątkowo trudno jest opisać ogólnie.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, demony (rozumiane jako istoty cielesne) z przyrodzenia nie mają nic wspólnego ze światem piekielnym. Na pierwszy rzut oka trudno odróżnić ich od ludzi - wszelkie wątpliwości są jednak szybko rozwiewane już po krótkiej chwili obcowania z demonem.
Demony charakteryzuje uzębienie typowe dla krwiopijców - zaostrzone kły przystosowane do wgryzania się w ciało. Nie stwierdza się u nich nawet w najmniejszym stopniu uzależnienia od krwi, lecz gryzą z lubością dla samej przyjemności zadawania bólu. Oprócz kłów, ciało każdego demona pokrywają Znaki - przeważnie widać je jedynie po dokładnym przyjrzeniu się, gdyż ich kolor jest zazwyczaj bardzo zbliżony do koloru skóry danego demona. Znaki mogą ciemnieć pod wpływem silnych doznań, takich jak ból czy rozkosz (co w przypadku demonów przeważnie idzie w parze).
Oprócz wspólnych cech wyglądu, większość demonów łączy także kilka cech charakteru. Demon z założenia czerpie radość z nieszczęścia innych, zadawania bólu, a także z własnego bólu (demony podczas stosunku bardzo często gryzą się wzajemnie dla pogłębienia doznań; z tego samego względu stosunek przedstawiciela innej rasy z demonem jest bardzo niebezpieczny dla tego pierwszego). Znani z brutalności, bezpośredniości i tendencji do wywoływania konfliktów.
Ponadto niezwykle silni i długowieczni - nie zabity demon potrafi przeżyć nawet ponad 1000 lat.
Połączenie demona z człowiekiem lub tanielą. Krzyżówki te są niezwykle rzadko spotykane z powodu wysokiej umieralności słabszych kochanków/ofiar gwałtu demonów.
Stopień demoniczności u Geniv jest różny - Geniva może być bardziej demoniczna, ale także bardziej ludzka. W większości przypadków jednak dziedziczy instynkty demoniego rodzica oraz rozsądek i poszanowanie życia ludzkiego rodzica.
Uzębienie zawsze jest przystosowane do gryzienia, znaki są o wiele ciemniejsze niż u demonów - na tyle wyraźne, że widać je na pierwszy rzut oka, i mogą dodatkowo ciemnieć pod wpływem silnych doznań.
Krew Geniv posiada silne zdolności lecznicze.
Po demonich rodzicach dziedziczą długowieczność - dożywają z reguły około 500 lat.
Istoty różnych ras, które z powodu urodzenia się w czasie zaćmienia księżyca stają się uzależnionymi od krwi potworami.
Wraz z nałożeniem klątwy dziecko traci wszelkie dechy rasowe, bez względu na rasę rodziców. W miejsce tego otrzymują uzębienie przystosowane do gryzienia, organizm odrzucający pokarm oraz napoje we wszystkich formach, wielką siłę, długowieczność i lęk przed pająkami.
Rasa długowieczna - dożywają 600 lat.
Jedna z najstarszych i najczystszych ras w Shiwath. Łaki bardzo rzadko dopuszczają się mieszania krwi z innymi rasami, a nawet z łakami innych szczepów, dzięki czemu przed wieki zachowali te same cechy i siłę.
Rozróżnia się następujące szczepy łaków:
● wilkołaki - kojarzone z psowatymi,
● kotołaki - kojarzone z kotowatymi,
● nagi - kojarzone ze stworzeniami morskimi, posiadające formę dwunożną lądową oraz podwodną ogoniastą,
● harpie - kojarzone z ptactwem.
Łaki zmieniają się w kojarzone z nimi zwierzęta co trzy miesiące. Konkretna informacja o dacie zawsze widnieje w ogłoszeniach.
Rasa długowieczna - najstarszy stwierdzony łak w chwili śmierci miał 690 lat.
Rasa z rodzaju elfów. Tanabrae (w języku pospólstwa zwana również Drewniami, z powodu pogardliwego skojarzenia z duchami leśnymi) charakteryzują się spiczastymi uszami, skórą w różnych natężeniach szarości oraz włosami, których kolor ogranicza się do palety granatów ku czerni (bardzo rzadko zdarzają się białe).
Nie ma jednej wspólnej grupy rasowej - nie żyją w klanach, pojawiają się wyłącznie jako jednostki. Są zamknięci w sobie i nawet współrasowcom ciężko zdobyć ich zaufanie.
Z powodu silnie rozwiniętych zmysłów wzroku, słuchu i powonienia Tanabrae często odnajdują się w rolach myśliwych, szpiegów i łowców głów. Przy odpowiednim przeszkoleniu potrafią stać się doskonałymi cichymi zabójcami. Jest to jedyna rasa, która ma dostęp do wszystkich rodzajów magii.
Rasa długowieczna podobnie jak elfy, dożywają 300 lat.
